اندکی تدبر

پیشقراول ما چین است. مقصد نهایی ما چین است که آنهم دوردست است. همه این کشورها می‌بینند با توجه به شرایط محیط و جو حکومت مقتدر نیاز است. شما در بهترین این سبک هرج و مرج نمی بینید. در اکثر این کشورها نظامی ها هستند که جلوی هرج و مرج را می گیرند و قدرت اصلی را در دست دارند. چاره هم نیست جو چنین است.

برای کشورمان هر نظامی جایگزین روحانیت همان نظامی گری است. چون جو بد است.

نظامی گری مخالف آزادی فردی نیست. شرایط کشورها مثل مدرسه بزرگسالان است. که نیاز به معلم مقتدر دارند. رفتار متمدنانه اندک است.

هر گاه در کشورهای جهان سوم مدل دیگری بود اونموقع.