سینمای ایران

یکی از کارهایی که در سینمای ایران مغفول مانده همین آینده پژوهی است. در پله اول قرون وسطی رو داریم. و پله ی بعد رنسانس رو داریم.و راس هرم آمریکا است. آمریکا هم قرون وسطی رو تجربه کرده است.در پله زیرین چین رو داریم که الان انتهای قرون وسطی رو تجربه می‌کند.  و ما هستیم که خیلی عقب مانده ایم و غفلت کرده ایم.

ما می توانیم در سینما ایران مثلا کنیزان صومعه را با وضعیت موجود ایران شبیه سازی کرد. خودش یک جور تخیل هم هست.  خیلی کارهای دیگر است که نیاز به نکته ی سنجی تاریخ دارد.

آینده پژوهی خیلی مهم است. 

قدم اول این است که خوراک سینمایی مردم در ده سال آینده چیست.