زندگی در نور ....

زندگی در نور

نویسنده : شاکتی و کینگ

متولدو ساکن  آمریکا و ساکن کانادا

1998

کانادا

بدترین لحظه و تاریک ترین ساعت ، قبل از طلوع آفتاب است. هنگامی که روح جایی پیدا نمی کند و ناچار به فرم و شکل (بدن) برمیگردد.ما دو بعدی هستیم ، روح و فرم و شکل است.گاهی  روح و فرم در تناقض است ، فرد روحش برونگرا است و فرمش معلول است. که با هم ایجاد اختلال می کند. روح جوهر زندگی است.فرم غیر ابدی است. و روح موجودی ابدی که در درون ما زندگی می کند.فرم هم جهان فیزیکی و فیزیک و شخصیت من است.فرم شامل ذهن و احساسات من است.کسی موفق است که بین روح و فرم آگاهانه ادغام بیافریند.روح که هم انرژی است. روح از تجربه از فرم می آموزد. و فرم از روح می آموزد.با ازدواج عشق و صمیمیت با همسری را می خواستم. با اراده نمی توانید فرم  را آموزش دهید. یکی از کلیدهای یادگیری گوش دادن است.

دنیای بیرونی  مانند یک آینه غول پیکر است. که آگاهی ما را به وضوح و دقیق منعکس می کند. اگر مشکلاتی در زندگی شما وجود دارد کائنات در تلاش است تا توجه شما را جلب کند. اگر به سیگنال های کوچک توجه کنید از آنها یاد خواهیم گرفت. تشدید مشکلات از عدم توجه است.برای حمایت عاطفی و امن و درمان یک پشتیبان خوب پیدا کنید.

در درون ما شخصیت های متفاوت زندگی می کنند. در بین انواع انرژی درون باید تعادل را تجربه کنیم.به ما یاد داده اند به صورت خطی و انحصاری فکر کنیم : خوب/بد  درست/غلط          کسی که زیاد می دهد خوب است و در مقابل خودخواهی است.اگر زیاد بدهیم و کم بگیریم ، رضایت مشارکت را از دست می دهیم.و رنجش می بینیم. و باید تعادل ایجاد کنیم.

ما در تقابل با زندگی هستیم. ما یاد گرفته ایم نسبت به هم احترام بگذاریم. کل نظام ارزشی فرهنگ ما بر این باور است که اصل عقلی برتر است. منطقی و سازگار باشیم. از رفتارهای احساسی ، غیرمنطقی خودداری کنیم. ما سعی کرده ایم این نیروهای تاریک را با ایجاد ساختارهای قانونی معتبر که درست و غلط ، خوب و بد را به روش بسیار سنگینی تعریف می کنند. کنترل کنیم. ما این رویکرد سفت و سخت به زندگی را با سرزنش توجیه می کنیم. طبیعت احساسی و غیر منطقی ما وحشیانه و کنترل نشده است.

سندرم 100 مین میمون در ژاپن در سال 1952 در حال مطالعه بود.یکی از میمون ها در جزیره سیب زمینی را قبل از خوردن شست. چند میمون دیگر تکرار کردند. در سال 1958 جزایر مجاور بدون ارتباط فیزیکی همین کار را تکرار کردند. جهان آینه ی انرژی ماست.زندگی انتخابی است برای دنبال کردن جریان انرژی در درون ما ، مرگ انتخابی برای جلوگیری از این انرژی زندگی یا مخالفت با آن است.ما در هر لحظه از زندگی با این انتخاب مرگ یا زندگی روبرو هستیم. هر چه بیشتر دنبال نیروی زندگی باشیم. بدن ما سالم تر و حیاتی تر می شود.

مشتری ای  1.5 سال کمردرد شدید داشت.در طول جلسه از او خواستم با درد ارتباط برقرار کند.از او خواستم که با درد ارتباط برقرار کند.و از بدنش بپرسد که چه چیزی می خواهد به او بگوید. با انجام این کار او متوجه شد که هنوز برای مرگ مادرش اندوهگین نشده است. و یا عصبانیت نسبت به پدر را ابراز نکرد. بعد از صحبت به خاطر مادرش گریه کردو خشم نسبت به پدر را ابراز کرد. او با صحبت کردن تمام احساسات خود شروع کرد به گریه . و کمردردش برطرف شد.