رهبر و قدرت ....

بحث قدرت است. که قدرت حکومت از دولت مرکزی باشد. یا از نهادهای محلی باشد. رالز معتقد است قدرت باید از دولت مرکزی باشد. از نظر ارسطو وافلاطون و سقراط قدرت باید اخلاق مدار باشد.و دورنمای قدرت خیر و صلاح حکومت و سازمان است.یعنی چند اصل مهم :

1. رهبر سازمان یا حکومت باید عمومی باشد. استفاده خصوصی از قدرت فساد سیاسی است. هیچ موقع رهبر کشوری خصوصی نمی شود. باید عمومی باشد. 

2. رهبر عمومی  در استفاده از قدرت باید اخلاق مدار باشد. و از عدالت و انصاف استفاده کند . تا به هدف غایی که خیر و صلاح حکومت و سازمان است  برسد.

3. این شعار آزادی ، برادری و برابری معنای منفی دارد . یعنی رهبر قدرت در عدالت و انصاف تساهل کند. 

حالا مرز اخلاق در جمهوری اسلامی ایران کجاست . همان اصول اخلاقی است که ماکیاولی ایتالیایی قرن 16 و هاب انگلیسی  قرن 17 بدان حمله کردند. و مرز اخلاق چین کجاست. همان اخلاقی که روسو و کانت و هگل بدان با ارج نهادن به اراده انسان حمله کردند. و اخلاق را به انحطاط کشاندند.